Güven ve Dostluğun ölümü

Şimdilerde GÜVEN kelimesi ve DOSTLUK kelimesi insanlara bir şey hatırlatmaz oldu.

Çok çabuk değişiyor, satışa getiriyorlar, tanımıyorlar, tanımazdan geliyorlar, binbir çeşit tiyatro oynanıyor.

Çıkara dayalı.

Ve şaşıp kalıyorsunuz.

Günübirlik ve göstermelik ilişkiler yaşanıyor.

ÇIKARLAR ön planda.

Aslan görünümlü çakallar, kuzu görünümlü kurtlar dolu...

Dikkat edin.

Dostluk tuzaklarına düşmeyin.

Size bir kıssadan hisse ile sözü bağlayıyım: 

Kral dondurucu bir kış mevsiminde gecenin soğuğunda nöbet tutan muhafıza sordu: – Üşümüyor musun? 

Muhafız: – "Alışığım sayın kralım" dediğinde 

Kral: – "Olsun, sana sıcak tutacak elbise getirmelerini emredeceğim" dedi ve gitti.

Ancak bir süre sonra içeri girdiğinde emri vermeyi unuttu...

Ertesi gün duvarın yanında muhafızın soğuktan donmuş cesedini gördüler, duvarın üzerinde şöyle yazılıydı: "Soğuğa alışkındım; fakat senin sıcak elbise vaadin beni öldürdü...

" Türlü türlü vaatlerle, insanları bekleterek bir umuda bağlayarak kesinlikle imtihan etmeyin. 

- Hiç kimseye ümit ve yapmayacağınız söz vermeyin.

Çünkü insan, bekledikçe değişir. Beklettiğiniz kişi hakkınızda telafisi imkânsız olumsuz düşüncelere girer. 

Önce insanların umudunu öldürürsünüz Ardından sevgi,saygı, güven ölür dostluk ölür, muhabbet ölür..
(Alıntı)