Memleketin Haline Bak!!!

1980 sonrası acayip bir toplum haline geldik, getirildik.

Kuralı ve kutsalı olmayan insanlar olduk.

Arsızlık tavan yapmış durumda.

İnsanlarda utanma duygusu kalmamış.

Utanma duygusu yok olunca da yaptığı her işi normalmiş sanıyor.

Kolay yoldan para kazanmak maharet haline getirildi.

Gençlik ekranlarla büyüyor.

Akranı ile büyümesi gereken çocuklarımız ekranlar ile büyünce de durum içinden çıkılamaz hale geliyor.

Sosyal medya çılgınlığı, reels videolar, fazla beğenme almak uğruna karaktersizlik diz boyu.

Anne ve Baba evladına, “ne oluyr, ne yapıyorsun, gittiğin yol yanlış” diyemiyor, çünkü 1980 sonrası yetişen nesil’in Anne Babası da değişik bir model.

Evvelki gün bir yakın arkadaşım ile çay içiyoruz.

“Bu gün sabah evden çıktım. Kapı komşumun 7-8 yaşlarındaki oğlu ile karşılaştım. Apartman duvarında oturuyor. Elinde telefon etrafına hiç bakmıyor. Yaklaştım. Evlat baban ne yapıyor, nerede dedim. Ne derse beğenirsin. ‘CEHENNEMİN DİBİNDE’... Şok oldum. Evlat niye öyle diyorsun, o gece gündüz sizin için çalışıyor. Böyle konuşman çok ayıp dediğimde, suratıma bile bakmadan kalkıp gitti. Neye uğradığımı şaşırdım. Dondum kaldım. Şu geldiğimiz duruma bak”

Bu konuşmadan sonra Mali müşavir bir arkadaşı ziyarete gittim.

Orada bir çocuk oturuyordu.

İlkokul 2-3 sınıftan ayrılmış. Babası da Muhasebecinin yanına getirmiş.

Ancak onun hiçbir şey umurunda değil.

Elindeki telefondan başını kaldırmıyor.

Dedim ki evlat, niye okumuyorsun, oku memlekete faydalı bir insan ol.

Kafasını kaldırmadan, telefonuna bakarak ve onunla oynayarak, “okumayacağım, hırsız olacağım” dedi.

Dondum kaldım.

Vallahi billahi yutkunamadım.

1980 sonrası Eğitim ve öğretimin ailedeki eğitimsizliğin getirdiği nokta işte bu.

1980 sonrası gençliğin evladı durumunda olan bu nesil, bu hale nasıl geldi, getirildi?!

Akranla değil Ekranla büyüyen nesil işte bu!

Kuralı kutsalı tanımayan, kolaycılığı benimseyen, kolay yoldan zenginlik ve lüks yaşama arzusunda olan çocuklar, ekranda fenomen manyaklarını, dolandırıcılarını, sahtekarlarını, hırssızlarını izleye izleye bu hale dönüştüler.

Günah ya!

Biz böyle bir nesil miyiz, yakışıyor mu bu durum bize.

Yavrularımız ana babaya saygıyı, büyüğe saygıyı, küçüğe sevgiyi- merhameti- vicdanı yitirmiş, ahlak- namus- şeref gibi hasletlerden bi haber büyüyorlar.

Kurtarın bu çocukları düştüğü durumdan.

Bunlar bizim geleceğimizin güveni ve teminatı, bu günümüzün ümidi ve aynasıdır.

Hırsız olacağım diyen çocuk hangi haleti ruhiyede???

Babasına cehennemin dibinde diyen çoçuk hangi ruh halinde??

Neden böyle?!

Hak ediyor muyuz?!