NEDEN HEP GEÇ KALIYORUZ?

Bizlere neler oluyor? Neden insanlığımızı kaybediyoruz?

Ekonomik krizler, sosyal krizlere dönüşüyor.

Her gün yeni bir sosyal yara karşımıza çıkıyor. İçimiz yanıyor adeta.

Siyaset rantsal araç olarak kullanılırken merkezi otorite sanki seçilerek başa geçmemiş de ömür boyu yönetmek için atanmış gibi bir konumda görüyor kendisini. Ve yapılan hizmetleri de bir lütufmuş gibi sunuyor.  Hayatın gerçekleri, her kesimde kötü kader ve çözümsüz sorunlar olarak sahne alıyor.

Oysa potansiyelimiz yüksek. İstediğimizde büyük olanaklarımız mevcut. İnsan kaynağımızı ve gelirlerimizi doğru kullanabilsek giderlerimizi karşılayabileceğiz. Belli dengesel kurallara uymayı başararak yol haritamızı çizerek adım adım hedeflere doğru koşabileceğiz.

Diyarbakır’da kaybolan minik Narin için annesi ağlamayacak, İzmir’de evlilik krizi yaşayarak çocuklarını öldüren baba, çaresizlik içine düşmeyecek, gelecek için yavrularıyla yoluna devam edebilecek.

Sokak röportajında yaşananları eleştirdiği için Dilruba hapse girmeyecek. Sosyal moral çok önemli. Hatta hayatın olmazsa olmazı.

Eğer insanlar, morallerini kaybederse kişisel meselelerini çözemez, yaşamakla yaşamamak arasındaki pamuk ipliğini iradesi dışında koparır atar. Gerisini düşünmek bile istemez.

Çünkü o gelinen nokta sosyal patlama düzeyidir. Ve de toplumsal tüm dengeleri bozar, insanı insan olmaktan çıkarır…

O zaman köprüler de yapsanız, yollar da yapsanız, camilerin en büyüklerini de yapsanız, vatandaşın geliri artmadı mı SOSYAL KRİZLERE çözüm bulamazsınız. Çünkü, dar geliriyle vatandaş, her sabah uyandığında günü geçirecek PARAYI nasıl ve nereden bulacağıyla ilgilenir sadece. Borç yiğidin kamçısıdır anlayışı palavra haline gelir…

Hayat pahalılığı garibanın kabusudur.

Devletin kasası fakir düşerse ve bunu da vatandaş iyice anlarsa milli gelir denilen kavram, “Enflasyon canavarını yakında yok edeceğiz. Biraz sabır” sözlerini kim söylerse söylesin geç kalınmış olur.

Siyasetçiler, göremez sosyal çöküntüye girmiş vatandaşı. Ne kadar miting de yapsanız, afralı tafralı sözlerle muhalefete de yüklenseniz nafiledir.  Geç kalıyoruz hep. Sorunlar iplik yumağı gibi birbirine karışıyor…

İsterseniz TBMM’de adam dövün, isterseniz çok gösterişli törenler düzenleyin, isterseniz partilerinizi Türkiye’yi kurtaracak gösterişli kadrolarla doldurun, vatandaşın ilgisini çekemezsiniz.

Durmadan insanlar birbirlerini şikayet ediyor, mahkemeye gidiyor. Toplu kavgalar yaşanıyor, insanlar ölüp ölüp duruyor.

Tüm bunlar sosyal patlamaların yansıması…

Ne çare ki, koca adalet saraylarında hakkını alamıyor, aradığı adaleti bulamıyor.

Bakın yeni eğitim sezonu başlayacak. Türk Maarif Modeli adıyla yeni bir uygulama sisteme monte edildi. Çocuğu öğrenci olan ailelerle konuşuyorum, kimse bir şey anlamamış modelden.

Hatta TÜSİAD da anlamamış olacak ki, 5 Eylül’de kocaman bir konferans düzenliyor. Adı da, “Geleceğimiz için Eğitimi Birlikte Konuşmak”…

Aslında böyle bir toplantıyı Milli Eğitim Bakanlığı düzenlemeli, her kesimden yeni model için görüşler ve paylaşımlar almalıydı…

Ne gezer…

Peki TÜSİAD iş insanlarından oluşan bir dernek, neyi amaçlıyor?

Gerekçesini şöyle açıklıyor;  “Günümüzün ve geleceğin ihtiyaçlarına cevap verebilen ve ülkemizi kalkınma hedeflerine taşıyabilen bir eğitimi geniş bir perspektiften ve farklı bakış açılarıyla ele almak üzere bu konferansı düzenliyoruz.”

Konferansta bir de rapor açıklanacak. Başlığı şöyle; TÜSİAD ve Eğitim Reformu Girişimi ERG ile hazırlanan “Geleceğin Dünyasına Hazırlanırken Eğitime Bakış; Pisa 2022 Bulguları ve Işığında Türkiye’de Eğitimin Durumu Araştırması”..

Katılımcılara baktım, çok seçkin isimler var.

Neden eğitim iş insanlarını bu kadar ilgilendiriyor?

Çünkü, onlar firmalarına alacakları insan kaynağının geleceği şekillendireceğini düşünüyor..

Ne kadar anlı şanlı, gösterişli şirketler olsa da bu kurumlara kaliteli, iyi eğitim almış, araştırmayı, keşfi ve yeni anlamlar katan insanlar yerleştiremezseniz o şirketler bir gün batar…

Yani neymiş sadece teknoloji transferi yetmiyor, yine insan, yine insan…

Yeni eğitim sezonu gelip çatmış bizler yine yeniden geç kalıyoruz..